Στον Κώστα εκεί στην Δ. Καλαμάτα, στον Μπουρνιά, χαμένο κάπου ανάμεσα στα χωράφια, θα αποκτήσετε ίσως την καλύτερη γευστική σας εμπειρία στην Μεσσηνιακή Κουζίνα και φιλοξενία!
0 Comments
Όταν θέλω καλό μαγειρευτό σπιτικό φαγητό υπάρχουν ελάχιστοι δρόμοι που μπορώ να ακολουθήσω και να μείνω ευχαριστημένος. Ένας από αυτούς είναι το Χοχλιδάκι μαγειρευτά που όποτε πηγαίνω μου έρχονται οι σπιτικές γεύσεις της άλλοτε νιότης.
Όταν έχεις τόσο καιρό να δεις έναν πραγματικό φίλο τον πας στα μυστικά σούπερ τσιπουρομάγαζα της Σωκράτους. Τον πας φυσικά στον Γιώτη για θαλασσινά!
Εντάξει !!!
Πίστευα ότι δεν θα μπορέσω να φάω μια σωστή μπαγκέτα στην Ελλάδα αλλά γελάστηκα… Εδώ στο Τρομερό παιδί, μυρίζει Γαλλία !!! Τέτοια ουζερί σαν τα καβουράκια του Ζαρκαδούλα, τα κυνηγάω σαν τρελός, τα κάνω στέκια μου, τα προτείνω στους φίλους μου και τα έχω πάντα στην καρδιά μου !
Το ουζερί Central μια απόλαυση κάτω από τις μουριές, με λίγα τραπεζάκια μέσα και ένα ζευγάρι που μαγειρεύουν σπιτικά λίγα και καλά, όπως παλιά.
Κάτσε να σε κεράσω είπε η Αγάπη και βγήκαν πιάτα Ανωγειανά για να τα κάμεις ζάφτι…
Έφτασε ένας ντάκος για πολλά βραβεία ! Δεν έχω φάει καλύτερο ούτε στην Κρήτη… Πλέον όταν θα έρχεται στο μυαλό σας αντικριστό θα φτάνετε στην Ηλιούπολη και θα ψάχνετε τον “Κόρακα” τον “Άρχοντα των Αντικριστών” τον Μανώλη φυσικά που το έχει στο dna του!
Γιατί τελικά ένα είναι το αυθεντικό αντικριστό ! Αγναντεύοντας τα Τσίντζινα χωμένα μέσα στα έλατα στην αντικρινή πλαγιά δοκιμάζουμε σχεδόν ότι υπήρχε στο μαγαζί εκείνη την στιγμή... Δηλαδή τα πάντα!
Ναι το παραδέχομαι έχω αρκετές εμμονές στο φαγητό...
Η μία εμμονή, που με κυνηγάει από μικρό παιδί, είναι τα κεφτεδάκια η άλλη εμμονή είναι ο μπακαλιάρος και φυσικά ενθουσιάζομαι όταν βρω μαγαζί που να μαγειρεύουν απλά φαγητά καθημερινά, συνηθισμένα, αυτά που είχαμε στο καθημερινό μας τραπέζι... Πραγματικά μετά από τόσα χρόνια δεν ξέρω τι με τραβάει τόσο επιτακτικά κάθε φορά που θα φτάσω στην Τήνο να επισκέπτομαι το "Σαν το αλάτι" αυτήν την μοναδική εμπειρία που βιώνω κάθε φορά...
Σας αποκαλύπτουμε τα αγαπημένα μας στέκια για παγωτό στην Αθήνα. Αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένα παιδιά κάθε φορά που περνάμε το κατώφλι τους για το μαγικό χωνάκι με την μοναδική μπαλίτσα που τρέχει αργά στο χέρι και μας ανεβάζει στα ουράνια!
Αυτήν την όαση στον Υμηττό την Καλοπούλα αξίζει να την επισκεφτείς μόνο και μόνο για τα κεφτεδάκια της και το μαγευτικό περιβάλλον που σε γεμίζει ηρεμία και οξυγόνο.
Ένα πραγματικό στέκι, εκεί στην οδό Θεάτρου, κάτω από την μύτη των περιπλανώμενων στην κεντρική αγορά, που δεν έχουν ιδέα τι μικρό διαμαντάκι κρύβεται δύο βήματα κάτω από τα μανάβικά της αγοράς, κάτω από την Σωκράτους.
Απλά γευστικό, το ουζερί στέκι του λιμανιού η Παληά Ραφήνα, περιμένει τους ταξιδιώτες να τους φιλέψει με τα καλύτερα θαλασσινά που φτάνουν χέρι χέρι, από την διπλανή ψαραγορά.
Χωμένο ασφυκτικά ανάμεσα στα ψαράδικα και τα πρακτορεία εισιτηρίων μετατρέπει τα απλά θαλασσινά σε σούπερ αστεράτα πιάτα. Αυτή η κρυφή σκεπαστή αγορά τροφίμων της Καλλιθέας είναι για τους πολύ ψαγμένους, για τους ανήσυχους εξερευνητές, για τους μυημένους στην παράδοση και στα ντόπια υλικά.
Κρυμμένη καλά ανάμεσα σε δύο πολυσύχναστους δρόμους κρατάει κοντά εβδομήντα χρόνια τώρα, με το ίδιο απέριττο στυλ, την γαστρονομική καρδία της Καλλιθέας. Λέσβιον ουζερί, βλέπεις την ταμπέλα και με ένα μαγικό τρόπο σε μεταφέρει Ανατολικά στο νησί με τα αποστάγματα "ορούς της αλήθειας" να νοστιμίζουν τα εκλεκτά μεζεδάκια ! Έφτασες Λέσβο!
Ακούς μια πληροφορία ότι στο Φάληρο κάπου χαμένο μέσα στα στενά πίσω από το Ευγενίδειο, υπάρχει κάποιος μερακλής που φτιάχνει αυθεντικές πίτες και μάλιστα στην γάστρα με κάρβουνα!
Την επομένη πρωί πρωί περιμένεις τον Νικόλα να γυρίσει από τα πρωινά ψώνια! Ναι πραγματικά κάποια στιγμή σε πιάνει η νοσταλγία ... Αναπολείς με λαχτάρα το παιδικό σου ποδήλατο, την κούνια κάτω από την μουριά, τον κεφτέ της γιαγιάς Ουρανίας, την μαμαδίστικη κρέμα καραμελέ, την βάρκα που είχες στο νησί, το παγωτό ξυλάκι - βανίλια στα παλιά ψυγεία της έβγα, τον βράχο που έκανες βουτιές...
Στην πόλη της Σητείας, η οικογένεια Δογραματζή-Γαρυφαλάκη, παίρνοντας τις συνταγές της αειθαλούς 86χρονης κας Άννας, μητέρα της κας Πόπης Δογραματζή άνοιξε το πρώτο παρασκευαστήριο και κατάστημα λιανικής πώλησης των γλυκών, με το όνομα της αγαπημένης του Ρωτόκριτου, της Αρετούσας!
Τα καλαμάκια έφτασαν πρώτα...
Είναι το τοπ του μαγαζιού είπε η κοπέλα ενώ όλα τα χέρια είχαν επιτεθεί στην πιατέλα.. Εεεεε μισό, μισό, φωτογραφίες πρώτα, φώναξα πανικοβλημένος, μην χάσω την βασική φωτό και μέσα σε γκρίνια άρχισα τα στησίματα με όλα τα χέρια έτοιμα να ορμήσουν... Παράδοση είναι αυτό που μας προσέφεραν απλόχερα δυό χέρια με καμμιά ογδονταριά χρόνια ζωής και βάλε !
Αυτή είναι η παράδοση, η άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά, που πρέπει σαν κόρη οφθαλμού να διατηρήσουμε και να την παραδώσουμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας. Σε αυτή τη ταβέρνα, και στο κτήμα που τροφοδοτεί αυτήν, τίποτε δε πάει χαμένο! Ότι περισσεύει επιστρέφει στη κτηνοτροφία, και στη γη. Το ψωμί, τα τυριά, τα λαχανικά, το γιαούρτι, το κρασί, η ρακή, τα κρέατα, όλα εκτρέφονται και παράγονται απ τον ίδιο και την οικογένεια του.
Ναι, σε αυτή τη ταβέρνα όλα είναι από το κτήμα τους! Στήθηκα στην ουρά και η αγωνία με έτρωγε …
Λες σκεφτόμουνα, λες η γεύση να συμβαδίζει με τα αρώματα και την εμφάνιση ??? Σε τρία λεπτά το κρατούσα … Το γύρναγα γύρω γύρω, το μύριζα σαν οινόφιλος έτοιμος για την μεγάλη δοκιμή! Η πρώτη μπουκιά θρίαμβος !!! Στο μεταξύ, ο ίδιος ο Φιλιππής σηκώθηκε να φέρει τη πρώτη ρακή, η οποία σερβίρεται σε...λάμπες φωτισμού ένα τρικ για « να σε φωτίσει ή να σου αλλάξουν τα φώτα» όπως χαρακτηριστικά λένε και οι ίδιοι.
Στο μεσοδιάστημα, στάθηκε και ρώτησε τη «Ρουλιό» το παρανόμι της Αρχοντούλας για τις...ελιές. |